شمشادی (خبرنگار) دو شب پيش در شيراز، ميهمان سرهنگ خلبان قدرت الله مرداني، بودم . عزيزي كه پس از ٣١ سال خدمت، ١٤ سالي است كه بازنشسته شده . با وجود اينكه بسيار خسته بودم، اما با كمال افتخار و احترام و تواضع، سه ساعت زانوي ادب زدم، و گوشه اي از خاطرات شيرين و تلخ شون، بويژه در دوران دفاع مقدس را شنيدم جناب مرداني از ٣٧٠٠ ساعت پرواز در ٨ سال جنگ تحميلي گفتند كه ٥٠٠ ساعتش، با شهيد خلبان عباس بابايي بود . از عمليات هاي سخت و سنگين و نفس گير، در ان دوران كه شنيدنش هم، نفس را در سينه حبس مي كرد سرهنگ خلبانِ ميزبان ما از گشت هاي شبانه روزيشان، بر فراز خليج هميشه فارس براي تأمين امنيت كشتي هاي نفتي و باري كشورمان، در برابر هجوم هواپيماهاي عراقي مي گفت و گفت: در يكي از اين پروازها، در اف ١٤، در شب تاريك، كه بالاي سرمان اسمان و زير پايمان، دريا بود، صداي روضه خواني و سينه زني و گريه ها و نجواهاي شهيد بابايي بي قرارم كرد او از خلبانان شهيدي گفت كه نامشان را كسي نشنيده و همچنان مظلوم و گمنام هستند سرهنگ مرداني خاطره شيرين ديگري هم، از زمان اموزشش در سالهاي ٥٥ تا ٥٦ در نيروي دريايي امريكا گفت و گفت : يكي از هم دوره اي هامان حسني نامي بود از خرم اباد لرستان، روزي ديد، يك نفر روي نقشه جهان، الصاقي روي ديوار، روي نام خليج فارس خط كشيده و نام جعلي خليج عربي را نوشته، ( گفت كه هم دوره اي هامان، از كشورهاي مختلف بودند )، سر كلاس ، جلو رفت و سينه سپر كرد و با صداي بلند سوال كرد: چه كسي اين كار را كرده ؟! يك سعودي بلند شد و گفت : من بلافاصله چنان سيلي محكمي به گوش ان سعودي زد كه تلو تلو خوران، پهن زمين شد و درس عبرتي براي او و ديگر هم دوره هايمان شد يادمان نرود، كه چه كساني براي اين سرزمين چه كردند و قدردان باشيم حسن شمشادي ، خبرنگار

نظرات شما عزیزان:

موضوعات مرتبط: ، ،
برچسب‌ها: